| ๔๓๘. | สทฺธา  พนฺธติ  ปาเถยฺยํ. | 
              
                |  | ศรัทธารวบรวมไว้ซึ่งเสบียง  (คือกุศล). | 
              
                |  | สํ.   ส. ๑๕/๖๑. | 
              
                | ๔๓๙. | สทฺธา  สาธุ  ปติฏฺิตา. | 
              
                |  | ศรัทธาตั้งมั่นแล้ว    ยังประโยชน์ให้สำเร็จ. | 
              
                |  | สํ. ส. ๑๕/๕๐. | 
              
                | ๔๔๐. | สุขา  สทฺธา    ปติฏฺิตา. | 
              
                |  | ศรัทธาตั้งมั่นแล้ว  นำสุขมาให้. | 
              
                |  | ขุ. ธ. ๒๕/๕๙. | 
              
                | ๔๔๑. | สทฺธีธ  วิตฺตํ  ปุริสสฺส    เสฏฺํ. | 
              
                |  | ศรัทธาเป็นทรัพย์ประเสริฐของคนในโลกนี้. | 
              
                |  | สํ. สํ. ๑๕/๕๘.  ขุ.   สุ. ๒๕/๓๖๐. | 
              
                | ๔๔๒. | สทฺธา ทุติยา  ปุริสสฺส    โหติ. | 
              
                |  | ศรัทธาเป็นเพื่อนสองของคน. | 
              
                |  | สํ. ส. ๑๕/๓๕, ๕๒. | 
              
                |  |  |