๑๕๔. นตฺถิ  ขนฺธสมา  ทุกฺขา.
        ทุกข์เสมอด้วยขันธ์  ไม่มี.
        ขุ. ธ. ๒๕/๔๒.

๑๕๕. สงฺขารา  ปรมา  ทุกฺขา.
        สังขาร  เป็นทุกข์อย่างยิ่ง.
        ขุ. ธ. ๒๕/๔๒.

๑๕๖. ทุราวาสา  ฆรา  ทุกฺขา.
        เหย้าเรือนที่ปกครองไม่ดี  นำทุกข์มาให้.
        ขุ. ธ. ๒๕/๕๕.

๑๕๗. ทฬิทฺทิยํ  ทุกขํ  โลเก.
        ความจนเป็นทุกข์ในโลก.
        องฺ. ฉกฺก. ๒๒/๓๙๔.

๑๕๘. อิณาทานํ  ทุกขํ  โลเก.
        การกู้หนี้  เป็นทุกข์ในโลก.
        นัย-องฺ. ฉกฺก. ๒๒/๓๙๔.

๑๕๙. ทุกฺขํ  อนาโถ  วิหรติ.
        คนไม่มีที่พึ่ง  อยู่เป็นทุกข์.
        นัย-องฺ. ทสก. ๒๔/๒๗, ๓๑.

๑๖๐. ทุกขํ  เสติ  ปราชิโต.
        ผู้แพ้  ย่อมอยู่เป็นทุกข์.
        สํ. ส. ๑๕/๑๒๒.  ขุ. ธ. ๒๕/๔๒.

๑๖๑. อกิญฺจนํ  นานุปตนฺติ  ทุกฺขา.
        ทุกข์  ย่อมไม่ตกถึงผู้หมดกังวล.
        ขุ. ธ. ๒๕/๔๔.