| ๓๖๔. | สพฺพํ  เภทปริยนฺตํ    เอวํ  มจฺจาน    ชีวิตํ. | 
              
                |  | ชีวิตของสัตว์เหมือนภาชนะดิน 
              ซึ่งล้วนมีความสลายเป็นที่สุด. | 
              
                |  | ที. มหา. ๑๐/๑๔๑.    ขุ. สุ. ๒๕/๔๔๘.  ขุ. มหา. ๒๙/๑๔๕. | 
              
                | ๓๖๕. | อปฺปกญฺจิทํ  ชีวิตมาหุ    ธีรา. | 
              
                |  | ปราชญ์กล่าวว่าชีวิตนี้น้อยนัก. | 
              
                |  | ม. ม. ๑๓/๔๑๒.  ขุ. สุ. ๒๕/๔๘๕.  ขุ. เถร. ๒๖/๓๗๘. | 
              
                | ๓๖๖. | น  หิ  โน  สงฺครนฺเตน    มหาเสเนน    มจฺจุนา. | 
              
                |  | ความผัดเพี้ยนกับมฤตยูอันมีกองทัพใหญ่นั้น ไม่ได้เลย. | 
              
                |  | ม.   อุ. ๑๔/๓๔๘.  ขุ. ชา. มหา. ๒๘/๑๖๕. | 
              
                | ๓๖๗. | ชรูปนีตสฺส  น  สนฺติ    ตาณา. | 
              
                |  | เมื่อสัตว์ถูกชรานำเข้าไปแล้ว  ไม่มีผู้ป้องกัน. | 
              
                |  | สํ. ส. ๑๕/๓.   องฺ. ติก. ๒๐/๑๙๘. ขุ. ชา. วีส. ๒๗/๔๑๖. | 
              
                | ๓๖๘. | น  มิยฺยมานสฺส  ภวนฺติ    ตาณา. | 
              
                |  | เมื่อสัตว์จะตาย  ไม่มีผู้ป้องกัน. | 
              
                |  | ม. ม. ๑๓/๔๑๒.  ขุ.   เถร. ๒๖/๓๗๘. | 
              
                | ๓๖๙. | น  มิยฺยมานํ  ธนมนฺเวติ    กิญฺจิ. | 
              
                |  | ทรัพย์สักนิดก็ติดตามคนตายไปไม่ได้. | 
              
                |  | ม. ม. ๑๓/๔๑๒.  ขุ. เถร.   ๒๖/๓๗๘. | 
              
                | ๓๗๐. | น  จาปิ  วิตฺเตน  ชรํ  วิหนฺติ. | 
              
                |  | กำจัดความแก่ด้วยทรัพย์ไม่ได้. | 
              
                |  | ม. ม. ๑๓/๔๑๒.  ขุ. เถร. ๒๖/๓๗๘. | 
              
                | ๓๗๑. | น  ทีฆมายุํ  ลภเต  ธเนน. | 
              
                |  | คนไม่ได้อายุยืนเพราะทรัพย์. | 
              
                |  | ม. ม. ๑๓/๔๑๒.    ขุ. เถร. ๒๖/๓๗๘. | 
              
                | ๓๗๒. | สพฺเพว  นิกฺขิปิสฺสนฺติ    ภูตา  โลเก    สมุสฺสยํ. | 
              
                |  | สัตว์ทั้งปวง  จักทอดทิ้งร่างไว้ในโลก. | 
              
                |  | ที. มหา. ๑๐/๑๘๑.  สํ. ส.   ๑๕/๒๓๒. | 
              
                | ๓๗๓. | อฑฺฒา  เจว  ทฬิทฺทา  จ    สพฺเพ    มจฺจุปรายนา. | 
              
                |  | ทั้งคนมีทั้งคนจน  ล้วนมีความตายเป็นเบื้องหน้า. | 
              
                |  | ที.   มหา. ๑๐/๑๔๑.  ขุ. ชา. เอก.  ๒๗/๓๑๗. | 
              
                |  |  |