๖๓.   สงฺกปฺปราโค  ปุริสสฺส  กาโม.
        ความกำหนัดเพราะดำริ  เป็นกามของคน.
        สํ. ส. ๑๕/๓๒.  อง. ฉกฺก. ๒๒/๔๖๐. 

๖๔.   น  สนฺติ  กามา  มนุเชสุ  นิจฺจา.
        กามทั้งหลายที่เที่ยง  ไม่มีในมนุษย์.
        สํ. ส. ๑๕/๓๑.

๖๕.   กาเมหิ  โลกมฺหิ  น  อตฺถิ  ติตฺติ.
        ความอิ่มด้วยกามทั้งหลาย  ไม่มีในโลก.
        ม. ม. ๑๓/๔๑๒.  ขุ. เถร. ๒๖/๓๗๗.

๖๖.   น  กหาปณวสฺเสน  ติตฺติ  กาเมสุ  วิชฺชติ.
        ความอิ่มในกามทั้งหลาย ย่อมไม่มีเพราะฝนคือกหาปณะ.
        ขุ. ธ. ๒๕/๔๐.  ขุ. ชา. ติก. ๒๗/๑๐๒.

๖๗.   นตฺถิ  กามา  ปรํ  ทุกฺขํ.
        ทุกข์ (อื่น) ยิ่งกว่ากาม ย่อมไม่มี.
        ขุ. ชา. เอกาทสก. ๒๗/๓๑๕.

๖๘.   นตฺถิ  ตณฺหาสมา  นที.
        แม่น้ำเสมอด้วยตัณหา  ไม่มี.
        ขุ. ธ. ๒๕/๔๘.

๖๙.   อิจฉา  โลกสฺมิ  ทุชฺชหา.
        ความอยากละได้ยากในโลก.
        สํ. ส. ๑๕/๖๑.

๗๐.   อิจฺฉา  หิ  อนนฺตโคจรา.
        ความอยากมีอารมณ์หาที่สุดมิได้เลย.
        ขุ. ชา. ทุก. ๒๗/๙๔.

๗๑.   อิจฺฉา  นรํ  ปริกสฺสติ.
        ความอยากย่อมเสือไสซึ่งนรชน.
        สํ. ส. ๑๕/๖๑.

๗๒.   นตฺถิ  ราคสโม  อคฺคิ.
        ไฟเสมอด้วยราคะ  ไม่มี.
        ขุ. ธ. ๒๕-๔๒,๔๘.

๗๓.   โลโภ  ธมฺมานํ  ปริปนฺโถ.
         ความโลภเป็นอันตรายแห่งธรรมทั้งหลาย.
         สํ. ส. ๑๕/๕๙.

๗๔.   อติโลโภ  หิ  ปาปโก.
         ความละโมบเป็นบาปแท้.
         วิ. ภิ. ๓/๙๖.  ขุ. ชา. เอก. ๒๗/๔๔.

๗๕.   นตฺถิ  โมหสมํ  ชาลํ.
        ข่ายเสมอด้วยโมหะ  ไม่มี.
        ขุ. ธ. ๒๕/๔๘.

๗๖.   ภิยฺโย  จ  กาเม  อภิปตฺถยนฺติ.  
        ผู้บริโภคกาม  ย่อมปรารถนากามยิ่งขึ้นไป.
        ม. ม. ๑๓/๔๑๑.  ขุ. เถร. ๒๖/๓๗๗.

๗๗.   อูนา  ว  หุตฺวาน  ชหนฺติ  เทหํ.
        ผู้บริโภคกามเป็นผู้พร่อง  ละร่างกายไป.
        ม. ม. ๑๓/๔๑๒.  ขุ. เถร. ๒๖/๓๗๗.

๗๘.  โภคตณฺหาย  ทุมฺเมโธ    หนฺติ  อญฺเว  อตฺตนํ.
        ผู้มีปัญญาทราม  ย่อมฆ่าตนเองเหมือนฆ่าผู้อื่น          เพราะอยากได้โภคทรัพย์.
        ขุ. ธ. ๒๕/๖๓.

๗๙.   อวิชฺชานิวุตา  โปสา.
        คนทั้งหลายอันอวิชชาหุ้มห่อไว้.
        วิ. จุล. ๗/๔๐๐.  องฺ. จตุกฺก. ๒๑/๙๓.