๒. สาปิ  โข  สุนขี  ฉฏฺเ  วา  สตฺตเม  วา มาเส  เอกเมว  กุกฺกุรํ  วิชายิ. โคปาลโก ตสฺส เอกเธนุยา ขีรํ ทาเปสิ.  โส นจิรสฺเสว วฑฺฒิ. อถสฺส ปจฺเจกพุทฺโธ ภุฺชนฺโต  นิพทฺธํ  เอกํ  ภตฺตปิณฺฑํ เทติ.  โส  ภตฺตปิณฺฑํ นิสฺสาย  ปจฺเจกพุทฺเธ  สิเนหมกาสิ.  โคปาลโก นิพทฺธํ  เทฺว  วาเร ปจฺเจกพุทฺธสฺส  อุปฏฺานํ  ยาติ.  โส  คจฺฉนฺโตปิ อนฺตรามคฺเค  วาลมิคฏฺาเน ทณฺเฑน  คจฺเฉ จ ภูมิฺจ ปหริตฺวา สุสูติ ติกฺขตฺตุ   สทฺทํ   กตฺวา  วาลมิเค ปลาเปสิ.  สุนโขปิ  เตน สทฺธึ   คจฺฉติ.  โส  เอกทิวสํ  ปจฺเจกพุทฺธํ  อาห  "ภนฺเต  ยทา  เม  โอกาโส  น  ภวิสฺสติ  ตทา  อิมํ สุนขํ  เปเสสฺสามิ  อิมสฺส ปหิตสฺาเณน  อาคจฺเฉยฺยาถาติ.  ตโต  ปฏฺาย   อโนกาสทิวเส "คจฺฉ ตาต  อยฺยํ  อาเนหีติ  สุนขํ  เปเสสิ.  โส   เอกวจเนเนว  ปกฺขนฺทิตฺวา  สามิกสฺส คจฺฉภูมิโปถนฏฺาเน  ติกฺขตฺตุ  ภุสฺสิตฺวา เตน  สทฺเทน  วาลมิคานํ  ปลายนภาวํ ตฺวา  ปาโต  ว  สรีรปฺปฏิชคฺคนํ  กตฺวา   ปณฺณสาลํ    ปวิสิตฺวา   นิสินฺนสฺส  ปจฺเจกพุทฺธสฺส   วสนฏฺานํ   คนฺตฺวา   ปณฺณสาลาทฺวาเร  ติกฺขตฺตุ  ภุสฺสิตฺวา อตฺตโน  อาคตภาวํ  ชานาเปตฺวา  เอกมนฺเต  นิปชฺชติ.